مریم رجوی سمبل امید ایران |
امید، واژه ای که در تاریکی ها میدرخشد و راه را روشن می کند، در دل می نشیند
و آرزوهای نهفته را بیدار می کند، با خورشید طلوع می کند، با گلها می شکوفد و در
یک لبخند متجلی می شود. انسان امیدوار انسانی است آرمان خواه و تلاشگر و انسان نا
امید انسانی است که فقط پوچی و بدبختی را می بیند. پس تفاوت امید و نا امید همان
تفاوت زنده و مرده است. ما همه امیدواریم چون تصمیم داریم به آرزوهایمان جامه عمل
بپوشانیم. نقطه امید ما کیست؟ من می گویم مریم رجوی و مقاومت جهانی او. ببینیم نظر
آقای بیل ریچاردسون وزیر سابق انرژی آمریکا چیست.
«افتخار بزرگی برای من هست که با رهبران سیاسی آمریکا از هر دو حزب در این
گردهمایی شرکت بکنم ولی شما ستاره این گردهمایی هستید. شما گفتید تغییری ایجاد
نشده است. بیشتر از قبل افراد اعدام شدهاند. بیشتر از قبل مردم تحت حکومت روحانی
سرکوب شدهاند. او گفت زندانیان سیاسی را آزاد میکند اما اینکار اتفاق نیافتاد.
آیا رفتارشان تغییر کرده است؟ خیر! مردم سوریه با نسلکشی مواجه هستند. آنها در
خاورمیانه با حقوقبشر میجنگند. هیچ تغییری ایجاد نشده است. اما سؤال دیگری کردیم
که آیا برای ایران دموکراسی و آزادی و تغییر قابل تصور است؟ جواب شما آری با مریم رجوی با مردم
آزادیخواه ایران و آنان که او را در این گردهمایی نمایندگی میکنند میباشد. من
چند سالی است که همراه شما هستم و در این گردهماییها آمدهام و هرگز چنین گردهمایی
بزرگی را ندیدم».
با آرزوی پیروزی برای همه امیدواران به آزادی ایران.
No comments:
Post a Comment